Στα τέλη του 1803, οι Σουλιώτες κατόπιν συμφωνίας με τον Αλή εκκένωσαν το Σούλι, ύστερα από χρόνια μαχών και καπακιών… Όταν το καλοκαίρι του 1820 οι Σουλιώτες, που είχαν πλέον εγκατασταθεί στα Ιόνια νησιά (κυρίως Κέρκυρα), κλήθηκαν από τον Πασόμπεη να λάβουν μέρος στην υπέρ του Δοβλετιού και κατά του Αλή των Ιωαννίνων εκστρατεία η προσωρινή επάνοδος στα πατρώα βράχια άρχισε να φαίνεται πιθανή...Όταν οι συνεννοήσεις και το αίτημα των Σουλιωτών για εγκατάσταση απορρίφθηκαν από τον Πασόμπεη, ο παλιός εχθρός… και φίλος… και ξανά εχθρός ξαναέγινε φίλος τάζοντάς τους αυτό που τους είχε στερήσει 16 χρόνια πριν. Το Δεκέμβρη του 1820 οι Σουλιώτες πολεμούν για τον Αλή κατά της Υψηλής Πύλης… και δειλά δειλά εγκαθίστανται στα χωριά τους.
Έχοντας χάσει το… κεφάλι του «συμμαχού» τους πλέον Αλή, αναγκάζονται να εκκενώσουν πάλι το Σούλι και να φύγουν πάλι στα Επτάνησα μαζί με τα όπλα τους αυτή τη φορά.
Τον Γενάρη του 1823, αιτούνται από την Αγγλική διοίκηση των νησιών, να τους δοθεί η άδεια να 1) τους επιστραφούν τα όπλα τους τα οποία κρατήθηκαν από την διοίκηση στην Κεφαλλονιά, 2) να τους δοθεί άδεια αναχώρησης προς την επαναστατημένη Ελλάδα, «προς εξεύρεσιν τόπου ασφαλούς και δυναμένου να θρέψη αυτούς και τας οικογένειάς των», και 3) να τους δοθεί άδεια να επιστρέψουν για να παραλάβουν και τις οικογένειές τους.
Μπορεί να μην τους δόθηκε επίσημη άδεια, αλλά η αγγλική διοίκηση, τηρώντας την ουδετερότητάς της όσον αφορά τα πράγματα της Ελλάδος, έκανε τα στραβά μάτια στην μετακίνηση των Σουλιωτών προς το Μεσολόγγι, κυρίως, απαγορεύοντας τους να επιστρέψουν ξανά στα νησιά.
Φυσικά το Μεσολόγγι έμελλε να γράψει κάποιες εντυπωσιακές και θρυλικές σελίδες ιστορίας, και οι Σουλιώτες αυτοί είχαν την τύχη να είναι και αυτοί παρόντες, και μερικοί από αυτούς πρωταγωνιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου