Δεύτερη παραδοχή,...
ο Σόιμπλε πιστεύει πως οι απλοί «άνθρωποι» είναι ηλίθιοι και ως εκ τούτου είναι λανθασμένη η εντύπωση που έχουν για την «Ευρώπη του Σόιμπλε» μέσα από τα βιώματά τους, γι΄ αυτό και χρειάζονται επεξηγήσεις από τους «ειδικούς» οι οποίοι θα τους πείσουν ότι η «Ευρώπη του Σόιμπλε» δεν είναι αυτό που ζουν, αλλά κάτι άλλο.
ο Σόιμπλε πιστεύει πως οι απλοί «άνθρωποι» είναι ηλίθιοι και ως εκ τούτου είναι λανθασμένη η εντύπωση που έχουν για την «Ευρώπη του Σόιμπλε» μέσα από τα βιώματά τους, γι΄ αυτό και χρειάζονται επεξηγήσεις από τους «ειδικούς» οι οποίοι θα τους πείσουν ότι η «Ευρώπη του Σόιμπλε» δεν είναι αυτό που ζουν, αλλά κάτι άλλο.
Τρίτη παραδοχή, ότι υπάρχει κάποια ελίτ που γνωρίζει πολλά που δεν ξέρουν οι πολλοί. Υπάρχουν κι άλλες παραδοχές, βέβαια. Όπως αυτή που θυμίζει τις υπηρεσίες των δοσίλογων επί Κατοχής οι οποίοι εξηγούσαν στους κατακτημένους από τους ναζί λαούς, ότι οι Γερμανοί δεν είχαν έρθει για να κάψουν, να κλέψουν, να λεηλατήσουν, αλλά επειδή τους αγαπούσαν, ήθελαν να τους εκπολιτίσουν και να τους προστατέψουν από κάτι που μόνο αυτοί γνώριζαν, όπως τώρα μόνο ο Σόιμπλε γνωρίζει.
Ένα αρχίδι είναι ο τύπος, ένας φασίστας, ένας νεοναζί που δεν το κρύβει καθώς όπως υποστηρίζει: «Το θέμα δεν είναι η λιτότητα, αλλά το να τηρούμε τους κανόνες που αποφασίζουμε. Η Γερμανία είναι ένα καλό παράδειγμα για αυτό». Η Γερμανία ήταν ένα καλό παράδειγμα και για τον Χίτλερ. Διότι όπως και ο Χίτλερ, έτσι και ο Σόιμπλε θαυμάζουν τη Γερμανία ΤΟΥΣ επειδή τηρεί τους κανόνες που η ίδια η Γερμανία ΤΟΥΣ δημιούργησε, πάνω στα δικά της μέτρα και συνθήκες.
Η Γερμανία του Χίτλερ και του Σόιμπλε πρέπει, λοιπόν, να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις χώρες της «ενωσιακής» αυτοκρατορίας της, καταργώντας τις κατά τόπους κουλτούρες, συνήθειες, ιστορία, συνθήκες. Η Γερμανία είναι ένα καλό παράδειγμα, άρα και οι γερμανοί είναι ένα καλό παράδειγμα, άρα ή θα γίνουμε όλοι σαν τους γερμανούς ή να πάμε στο διάολο.
Ένα μεγάλο αρχίδι είναι ο Σόιμπλε, ένας παράφρονας ναζιστής που το εκδηλώνει χαλαρά ως ιδιοκτήτης γραφείου ευρέσεως σκλάβων για τη γερμανική βιομηχανία: «Στην Γερμανία οι επιχειρήσεις ψάχνουν επειγόντως για μαθητευόμενους και αγγλικά μπορεί σήμερα να μάθει ο καθένας». Ιδού η ευκαιρία, λοιπόν, για απεγνωσμένους άνεργους νέους τής «Ευρώπης του Σόιμπλε» που - στην κυριολεξία – θα χρησιμοποιηθούν ώστε να αναπτύξουν τη γερμανική βιομηχανία και να δημιουργήσουν στρατιές γενίτσαρων, πολύτιμα αναλώσιμα για τον σημερινό οικονομικό και αύριο κλασικό πόλεμο.
Αυτοί είναι οι νέοι φίλοι του Τσίπρα, οι χτεσινοί του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Σε αυτή την «Ευρώπη του Σόιμπλε» δηλώνουν τα αριστερά χρυσόψαρα ότι θέλουν να μείνουν πάση θυσία, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι το ότι θα προσπαθήσουν να την αλλάξουν … από μέσα. Από αυτή την «Ευρώπη του Σόιμπλε» χτυπιούνται μην τυχόν και φύγουμε οι φλούφληδες με τα βουλγάρικα Armani. Ρε άντε πάτε να κρεμαστείτε όλοι μαζί, να νιώσουν και τα δέντρα λίγη χαρά που βοήθησαν στη σωτηρία του κοινωνικού περιβάλλοντος. Άντε τον πούλο, σιχάματα.
Υγ1: Αυτοί που οδύρονται ακόμη για την απόφαση των Βρετανών να εγκαταλείψουν την Ε.Ε. μιλώντας για «λανθασμένη απόφαση», για ποιου το καλό άραγε ενδιαφέρονται; Να λυπούνται για το μέλλον των «καημένων Βρετανών» δεν το πιστεύω. Θα είχαν ήδη εκφράσει τη λύπη τους για το παρόν και το μέλλον των καημένων Ελλήνων αντί να τους λοιδορούν καθημερινά. Το μόνο που απομένει είναι κλαίνε για την απώλεια ενός κομματιού της «Ευρώπης του Σόιμπλε». Και αυτό από μόνο του δείχνει ότι εκτός από θλιβεροί είναι και ή ανόητοι ή υποκριτές, καθώς η μεγάλη κερδισμένη σε περίπτωση υλοποίησης του Brexit, θα είναι η Γερμανία. Πέρα από τους οικονομικούς λόγους, η Γερμανία θα πανηγυρίσει τυχόν αποχώρηση της Βρετανίας, καθώς θα φύγει το κακό σπυρί από τον κώλο τής προσπάθειάς της για τη γερμανική ομογενοποίηση των μελών της Ε.Ε. Θα έχει φύγει, επίσης, το «κακό παράδειγμα» ότι μια χώρα μπορεί να αναπτύσσεται εντός Ε.Ε. και εκτός ευρωζώνης.
Υγ2: Όσοι σοβαροί δεν βαρέθηκαν, δεν κουράστηκαν και δεν σιχάθηκαν ακόμη να παρακολουθούν τις «εξελίξεις», είμαι βέβαιος ότι αντιλήφθηκαν την τρομοκρατία των λέξεων όπως αναδείχθηκε μεταξύ του Brexit και του Grexit. Από την ημέρα του δημοψηφίσματος στη Μ. Βρετανία μέχρι και σήμερα κανείς δεν τόλμησε να πει ότι η Μ. Βρετανία αποφάσισε να αποχωρήσει από την Ευρώπη. Όλα τα ΜΜΕ και οι Βρυξέλλες και οι Γερμανοί έλεγαν ακριβώς αυτό που συνέβη: «Η Μ. Βρετανία αποφάσισε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Αντίθετα, κάθε φορά που τίθεται θέμα Grexit, τα ΜΜΕ, και οι Βρυξέλλες και η Γερμανία και οι φλούφληδες με τα βουλγάρικα Armani, μας σπάζουν τα ούμπαλα ότι η Ελλάδα θα φύγει από την Ευρώπη λες και θα μας εξορίσουν σαν σφήνα μεταξύ Κονγκό και Μπουρούντι. Ως γνωστόν, κανένα προϊόν δεν έχει λόγο ύπαρξης χωρίς καταναλωτές. Και στην Ελλάδα, δόξα τω Θεώ, περισσεύουν οι χάφτες της καταστροφολογίας.
Υγ3: Να δώσω τα συγχαρητήριά μου στην κυρία Έλενα Ακρίτα, η οποία σε σχόλιό της για την αυτοκτονία Μαμιδάκη έγραψε: «Γιατί υπάρχουν κι επιχειρηματίες με φιλότιμο. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του», βρίσκοντας το θάρρος να πει ουσιαστικά ότι όσοι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν αυτοκτονούν, απλώς δε διαθέτουν φιλότιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου