Ένα χρονικό για την ιστορία του Νομού Ιωαννίνων στο πέρασμα του χρόνου. Σήμερα το τέταρτο μέρος μέρος για τους Υστεροβυζαντινούς χρόνους...
Υστεροβυζαντινή εποχή
Την υστεροβυζαντινή εποχή κτίσθηκαν αρκετοί ναοί στην περιοχή των Ιωαννίνων. Την περίοδο αυτή στο μικρό Νησί της λίμνης Παμβώτιδας ιδρύθηκαν τα πρώτα μοναστήρια. Το καθολικό της Μονής των Φιλανθωπινών ανακαινίσθηκε σύμφωνα με επιγραφή το 1292 και την ίδια περίπου εποχή κτίσθηκε και το καθολικό της Μονής Στρατηγοπούλου. Οι δύο Μονές θα αποτελέσουν αργότερα τον πυρήνα της μεγάλης καλλιτεχνικής ανάπτυξης που γνώρισε το Νησί, κυρίως κατά τον 16ο αι. Στα τέλη του 13ου αι κτίσθηκε στην Κωστάνιανη η εκκλησία των Ταξιαρχών, χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της λεγόμενης “Σχολής του Δεσποτάτου” και λίγο αργότερα η Κόκκινη εκκλησιά κοντά στην Κόνιτσα. Εκτεταμένες επισκευές έγιναν στις αρχές του 14ου αι στο μοναστήρι της Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου, το καθολικό του οποίου είχε ήδη κτιστεί κατά την μεσοβυζαντινή εποχή.
Στο Μολυβδοσκέπαστο, το βυζαντινό όνομα του οποίου ήταν Διπαλίτσα, σώζεται μέσα στο χωριό και η εκκλησία του Αγ. Δημητρίου, που χρονολογείται τη βυζαντινή εποχή.
Την εποχή αυτή θα πρέπει ενδεχομένως να αναζητήσει κανείς και τις απαρχές της αργυροχρυσοχοΐας, που γνώρισε στην περιοχή ιδιαίτερη ανάπτυξη τα κατοπινά χρόνια. Στις εκκλησίες των Μετεώρων και του Αγίου Όρους σώζονται αρκετά εκκλησιαστικά σκεύη (δίσκοι, δισκοπότηρα κ.α), που αποτελούν αριστουργήματα της βυζαντινής μικροτεχνίας. Το σημαντικότερο από αυτά είναι η περίφημη λειψανοθήκη, που βρίσκεται σήμερα στην πόλη Cuenca της Ισπανίας.
Το 1413/4 χρονολογείται το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στο Μονοδένδρι Ζαγορίου. Σύμφωνα με την επιγραφή, που σώζεται πάνω από την είσοδο του μικρού ναού, η εκκλησία κτίστηκε με δαπάνη του βοεβόδα Θεριανού και των Βεζιτσινών, δηλ. των κατοίκων της γειτονικής Βίτσας, την εποχή που ήταν άρχοντας στην περιοχή ο Κάρολος Α΄Τόκκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου